"ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΡΕΝΙΤΙΔΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ" - συνέντευξη στην Έφη Πολυζώη Από τους εικαστικούς δημιουργούς της νεότερης γενιάς, με πλούσιο ωστόσο έργο ήδη στο ενεργητικό του, ο Δημήτρης Αναστασίου δεν περνά απαρατήρητος. Εκτός από την παρουσία του σε αρκετές διοργανώσεις και αυτήν την σεζόν, είναι και τα ίδια του τα έργα που εντυπωσιάζουν, τόσο για την αισθητική προσέγγισή του όσο και για τα μηνύματα που μεταδίδουν. Με τη συμμετοχή του σε τρεις σημαντικές διοργανώσεις μέσα στο καλοκαίρι αναδεικνύεται σε έναν από τους πιο ενεργούς καλλιτέχνες της εποχής του. Στην Άνδρο έως το τέλος Σεπτεμβρίου, στη Φλώρινα για τρεις μέρες ακόμα και στη Λαμία προς τα τέλη του μήνα, συμμετέχει σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις, κυρίως με αντιπροσωπευτικό δείγμα από τη σειρά των σχεδίων του αλλά και τις "εξιστορημένες εικόνες", όπου μέσα από μια δεκάδα έργων δεν αφηγείται απλώς τα επεισόδια της πλοκής ενός μύθου, αλλά, όπως σημειώνει η ιστορικός και κριτικός τέχνης Αθηνά Σχινά. "εικονίζει την ίδια την διεργασία και τις περιπέτειες της αφήγησης". Ανάμεσα σε πολλά και ηχηρά ονόματα, σε όλες τις ομαδικές που συμμετέχει καταλαμβάνει ιδιαίτερη θέση... Η κινητικότητά σας μεγάλη φέτος λόγω των συμμετοχών σας σε τόσες σημαντικές εκδηλώσεις. Ποιες είναι οι εκθέσεις που συμμετέχετε, ποια η θεματολογία και ποια τα δικά σας έργα; Αυτόν τον καιρό συμμετέχω με εννιά έργα στην έκθεση « Salus Patriae » (που σημαίνει «στην υγεία» αλλά και «για τη σωτηρία» της πατρίδας) που επιμελείται η Αθηνά Σχινά στο Ίδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως στην Άνδρο, στα πλαίσια του θεσμού Πλόες. Παράλληλα, άλλα τρία έργα μου εκτίθενται στην Φλώρινα, στην έκθεση «Μνήμες και Πραγματικότητες» που γίνεται με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης και την συνδιοργανώνουν ο δήμος, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας και η Αίθουσα Τέχνης «Καπλανών 5» . Έπειτα, θα συμμετάσχω σε μια έκθεση που ξεκινά στο τέλος του Σεπτεμβρίου στη Λαμία, στις 23 Οκτωβρίου εγκαινιάζεται στην Αίθουσα Τέχνης «Καπλανών 5» η έκθεση «Από την καρδιά της πόλης μας» με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους της ομάδας «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα» που ίδρυσε ο Νίκος Βατόπουλος, στην οποία έκθεση θα συμμετάσχω με δύο έργα. Τέλος, από τις 18 Δεκεμβρίου έως τις 12 Ιανουαρίου, στην ίδια Αίθουσα, θα λάβω μέρος στην έκθεση «Μικρά Έργα». Πιστεύετε ότι η Τέχνη χρειάζεται αποκέντρωση; Αναντίλεκτα είναι καλό να γίνονται προσεγμένες και αξιόλογες εκθέσεις εκτός πρωτεύουσας και όχι μονάχα για την αναβάθμιση του πολιτιστικού επιπέδου ενός τόπου. Νομίζω, σοβαρές προσπάθειες μπορούν να φέρουν και οικονομική ανάπτυξη. Αλλά χρειάζεται και ισχυρό κέντρο (το οποίο αμφιβάλλω αν υπάρχει). Δεν νομίζω, δηλαδή, ότι στην Αθήνα η εικαστική κίνηση είναι τόσο μεγάλη, που επιβάλλεται μια φυγόκεντρος λογική. Απλώς, πρέπει να γίνονται περισσότερες και κυρίως σοβαρότερες προσπάθειες σε όλη την Ελλάδα και όχι να εγκαταλείπονται και αυτές που υπάρχουν, όπως ας πούμε η Art - Athina , η οποία φέτος, για πρώτη φορά από το 1993 που ξεκίνησε, δεν πραγματοποιήθηκε. Επιπλέον μπορούν να δοθούν απαντήσεις μέσω των εικαστικών Τεχνών για τα τόσο καίρια ζητήματα της εποχής μας; Απαντήσεις δεν μπορούν να δοθούν, μπορούν όμως να επαναδιατυπωθούν κάποιες κρίσιμες ερωτήσεις. Βιώνουμε την κατίσχυση ενός οιονεί πραγματισμού και μια φρενίτιδα γύρω από την οικονομία. Κι όσο σημαντική κι αν είναι αυτή η πτυχή της ζωής, δεν είναι η μόνη. Παραγνωρίζοντας την αξία των υπολοίπων, κολοβώνουμε τον εαυτό μας. Σε τίποτα δεν βοηθά μια νοσηρή υλοφροσύνη που μονάχα τον εκβαρβαρισμό μας και την πνευματική μας καθίζηση μπορεί να προκαλέσει. Αυτό, λοιπόν, που μας προσφέρει η τέχνη εν γένει, είναι μια πληρέστερη και πλουσιότερη σχέση με την πραγματικότητα, με τη ζωή μας. Απο τα Σχέδια που παρουσιάσατε την περασμένη σεζόν ως τις "εξιστορημένες εικόνες" ποια είναι τα νοήματα που εσείς θέλετε να μεταδώσετε; Ζωγραφίζοντας, με άλλα λόγια γράφοντας τη ζωή, προσπαθώ να βρω έναν τρόπο να προσεγγίσω την «αγρίως απίθανη» και χαοτική πραγματικότητα, να της δώσω ένα σχήμα ώστε να μην είναι ά-σχημη και μια μορφή ώστε να την κάνω ό-μορφη, προκειμένου να μπορώ να την προσεγγίσω, να την κατανοήσω και να την αντέξω. Τα σχήματα και οι μορφές, δηλαδή η ίδια η εικόνα, είναι που πρωτίστως με ενδιαφέρουν, στην οπτική, συμβολική, αφηγηματική και εννοιολογική τους λειτουργία. Η προσπάθειά μου, λοιπόν, δεν είναι να μεταδοθούν συγκεκριμένα νοήματα, αλλά να θεμελιωθεί ένας τρόπος βαθύτερης και ουσιαστικότερης προσέγγισης της εικόνας και αυτών που μια εικόνα μπορεί να προσφέρει. Αυτή η προσπάθεια αφορά πρωτίστως σε μένα τον ίδιο. Τα σχέδια σας και οι δουλειές σας για το μέλλον είναι ανακοινώσιμες; Έχω αρχίσει να δουλεύω μια ενότητα ελαιογραφιών που – προς το παρόν, τουλάχιστον- ονομάζεται «Ε(κ)σωτερικά» και που, αν πάει καλά, θα αποτελέσει το υλικό της επόμενης ατομικής μου. Παράλληλα, δουλεύω έργα σε χαρτί με διάφορα υλικά, διερευνώντας. Από κει κι έπειτα, τον Απρίλιο του 2013 θα λάβω μέρος στην έκθεση «Το Μεσολόγγι και ο λόρδος Βύρων» στην πινακοθήκη Μοσχανδρέου στο Μεσολόγγι, τον Μάιο στην Art - Athina (που εύχομαι αυτή τη φορά να πραγματοποιηθεί) και το καλοκαίρι σε άλλες δύο εκθέσεις, μία στην Πάρο και μια στα Ζωνιανά, πάντοτε υπό την αιγίδα της Αίθουσας Τέχνης Καπλανών 5, με την οποία συνεργάζομαι από το 2008. |